Indianie poszli w las

Aktualizacja Fedory do najnowszej stabilnej wymagała spojrzenia w oczy kwestii indiańskiej. Od lat jako serwera WWW używałem Cherokee, ale w końcu został usunięty z dystrybucji jako porzucony. Faktycznie, sporadyczne commity, bugi niepoprawione od lat… software przekroczył już termin przydatności.

Chwilę rozważałem, w którą stronę iść. Postanowiłem jednak uniknąć pułapki niszy i wybrać coś popularnego. Czyli dobry, sowiecki nginx.

Jedną z zalet Cherokee był klikalny (w formie strony web) konfigurator. Wadą był klikalny konfigurator, przez który plik konfiguracyjny miał format dla maszyn, a nie ludzi. Do migracji zaopatrzyłem się w przewodnik po dyrektywach Cherokee→nginx, ale zupełnie nie był potrzebny. Tekstowa konfiguracja nginx jest logiczna i przyjemna. Do tego jest apaczem naszych czasów, więc w necie są przykłady na praktycznie wszystko.

Przy okazji pozbyłem się też nghttpx. Nginx obsługuje HTTP/2 natywnie, a w konfiguracji łatwo mi było rozdzielić rzeczy wewnętrzne od tych dostępnych internetu. Win-win.

Aktualizacja dystrybucji poszła jak zwykle gładko, z drobnym wyjątkiem: PostgreSQL. Przy przejściu z wersji 11 na 12 przestają być obsługiwane tabele z oids. Miałem w swojej instacji kilka takich, jeszcze z czasów studiów (circa 20 lat temu). Po chwili deliberacji tabele wyrzuciłem – na co komu rezerwacje siłowni w DS 3 z początku wieku?

W Fedorze, gdy już mamy nową wersję PostgreSQL w systemie, do operacji na niezmigrowanej bazie trzeba użyć starych binariów. Czyli start za pomocą /usr/lib64/pgsql/postgresql-11/bin/postmaster -D /var/lib/pgsql/data, potem normalnie psql.